نهنگ قطبی (Balaena mysticetus)، گونه‌ای عظیم‌الجثه و ساکن آب‌های قطبی است که طولانی‌ترین عمر را در میان پستانداران دارد. براساس شواهد، این نهنگ‌ها که از اتوبوس هم بزرگ‌ترند، می‌توانند بیش از ۲۰۰ سال عمر کنند: یعنی نهنگ‌هایی که امروز در آب‌های آلاسکا شنا می‌کنند، در سال ۱۸۵۱ نیز که هرمان ملویل رمان مشهور «موبی دیک» را نوشت، زنده بودند.
به‌نقل‌از آی‌اف‌ال‌ساینس، دانشمندان طول عمر استثنایی نهنگ‌های قطبی را از سرنخ‌های غیرمعمول به دست آورده‌اند. در سال ۲۰۰۷، شکارچیان بومی آلاسکا نوک نیزه‌ای سنگی را در بدن یک نهنگ قطبی یافتند. بررسی کردن‌ها نشان داد طراحی این نیزه در دورانی بین سال‌های ۱۸۸۵ تا ۱۸۹۵ رواج داشته است. بنابراین، چنین کشفی نشان می‌داد نهنگ دست‌کم ۱۱۵ سال عمر کرده بود.
در پژوهشی در سال ۱۹۹۹، روش یادشده روی چشم ۴۸ نهنگ قطبی که طی چند دهه توسط بومیان آلاسکا شکار شده بودند، اعمال شد. نتایج نشان داد چهار نهنگ نر بیش از ۱۰۰ سال عمر داشتند و سن یکی از آن‌ها به حدود ۲۱۱ سال می‌رسید.
نهنگ‌های قطبی تقریباً تمام زندگی خود را در آب‌های قطبی و شبه‌قطبی نیم‌کره‌ی شمالی می‌گذرانند و به‌طور شگفت‌انگیزی با محیط یخ‌زده هماهنگی یافته‌اند. طول آن‌ها تا ۱۸٫۸ متر می‌رسد و وزنشان نیز تا ۹۰٬۷۱۰ کیلوگرم افزایش می‌یابد؛ بنابراین جثه‌ی عظیم و بدن کوتاه آن‌ها، به حفظ گرما کمک می‌کند.
افزون‌براین، لایه‌ای ضخیم از پیه تا ۵۰ سانتی‌متر بدن آن‌ها را عایق می‌سازد. این نهنگ‌ها برخلاف بسیاری از گونه‌های دیگر، باله‌ی پشتی ندارند و به‌راحتی می‌توانند زیر یخ شنا کنند. جالب اینکه با وجود جثه‌ی عظیم، بیضه‌های آن‌ها نسبت به بدنشان کوچک‌اند.
