تصور کنید تنها با عوضکردن شهر محل زندگی، بدون خرید کفش ورزشی یا عضویت در باشگاه، روزانه دستکم هزار قدم بیشتر بردارید. این دقیقاً همان چیزی است که دانشمندان بهتازگی کشف کردهاند: طراحی محیط شهری، حتی بدون آنکه بخواهیم، میتواند ما را به حرکت و تغییر سبک زندگی وادارد.
محیط شهری که در آن زندگی میکنیم، تأثیری چشمگیر بر سطح فعالیت بدنی و پس، اثری مستقیم بر سلامت ما میگذارد. نتایج پژوهشی گسترده در ایالات متحده نشان میدهد افرادی که از شهری با قابلیت پیادهروی کمتر به شهری مناسبتر برای پیادهروی نقل مکان میکنند، به طور متوسط روزانه ۱۱۰۰ قدم بیشتر راه میروند؛ تغییری که میتواند نقشی کلیدی در ارتقای سلامت عمومی ایفا کند.
تحلیل دادهها، الگویی متقارن و جالبتوجه را آشکار کرد. برای مثال، افرادی که از شهرهای کمتر پیادهمحور به نیویورک نقل مکان کردند، شاهد افزایش میانگین قدمهای روزانه خود از ۵٬۶۰۰ به ۷هزار قدم بودند. در مقابل، کسانی که از نیویورک به شهرهایی با زیرساخت ضعیفتر برای پیادهروی مهاجرت کردند، با کاهشی مشابه روبهرو شدند و تعداد قدمهایشان از ۷هزار به ۵٬۶۰۰ رسید.
نکتهی مهم پژوهش آن است که تغییر در رفتار، نتیجهی انتخاب آگاهانهی افراد برای زندگی در محیطهای سالمتر نبوده است. دادهها نشان داد که بین ۷۷ تا ۹۸ درصد از شرکتکنندگان نه بهخاطر پیادهروی، بلکه به دلایل رایجتری مانند شغل، مسائل خانوادگی یا هزینهی مسکن جابهجا شده بودند. این امر ثابت میکند که محیط شهری مستقیماً بر رفتار ساکنانش اثر میگذارد، نه برعکس.
بهگفتهی پژوهشگران، نتایج بهدستآمده که دستکم تا سه ماه پس از جابهجایی پایدار باقی میماند و در شهرهایی با اقلیم یا سطح درآمد متفاوت نیز تکرار میشود، شواهد محکمی را برای سیاستگذاران فراهم میکند. طراحی محیطهای شهری پیادهمحور، بههمراه مداخلاتی فردمحور مانند تشویق به ورزش، میتواند به ابزاری قدرتمند برای افزایش فعالیت بدنی در سطح جمعیت و بهبود سلامت عمومی منجر شود. شهر شما چقدر برای پیادهروی مناسب است؟
نتایج مطالعه در نشریه نیچر منتشر شده است.