سال گذشته، کاوشگر قمری چانگ‌ای ۶ چین، که اولین فضاپیما برای آوردن نمونه از سمت پنهان ماه بود، به کشف جالبی دست یافت.
دانشمندانی که نمونه‌های آورده‌شده از ماه را بررسی کردن کردند (نمونه‌ها ژوئن سال گذشته به زمین رسیدند)، متوجه شدند که در میان آنها تکه‌هایی از کندریت کربن‌دار هست. این قطعات زمانی متعلق به یک شهاب‌سنگ حاوی آب بودند؛ نوعی سنگ فضایی که وقتی وارد جو زمین می‌شوند، معمولاً از بین می‌روند و به سطح سیاره نمی‌رسند.
این اولین باری است که ما کندریت کربن‌دار را روی ماه پیدا می‌کنیم. این موضوع نشان می‌دهد که سیارک‌هایی که مواد فرار و آب فراوان دارند (که حدود ۲۰ درصد جرمشان از مواد معدنی مرطوب تشکیل شده) می‌توانند بدون آنکه کاملاً نابود شوند، تا سطح ماه هم برسند.
این سنگ‌ها به دلیل ساختار متخلخل و شکننده، معمولاً در برخورد با سطح سیارات یا در لاگین به جو، خرد یا بخار می‌شوند. به گفته‌ی آکادمی علوم چین، کمتر از یک درصد از شهاب‌سنگ‌هایی که روی زمین پیدا می‌شوند از نوع کندریت کربن‌دار هستند. حتی برخورد آنها با ماه هم معمولاً باعث ذوب یا تبخیرشان می‌شود؛ به همین دلیل، پیدا شدن چنین تکه‌ای بسیار هیجان‌انگیز است.
پژوهشگران در مقاله‌‌ای که برای توصیف کشف خود نوشتند، توضیح می‌دهند: «از آنجا که کندریت‌های کربن‌دار روی زمین بسیار نادرند، روش جدید ما برای شناسایی مواد خارجی در نمونه‌های ماه و سایر اجرام آسمانی می‌تواند ابزار مهمی برای بررسی کردن دوباره ترکیب شهاب‌سنگ‌ها در منظومه‌ی شمسی باشد.»
