اشتباههای فردی و تکنیکی: یکی از رایج‌ترین اشتباهات گیمرهای تازه‌کار، نادیده‌گرفتن آموزش‌های اولیه بازی است. این بی‌توجهی باعث می‌شود که بازیکن از مکانیک‌ها، قابلیت‌ها و استراتژی‌های بنیادین بازی بی‌خبر بماند. به‌همین ترتیب، عدم تمرین و تکرار کافی، مانع از پیشرفت در مهارت‌هایی مانند دقت هدف‌گیری یا زمان‌بندی صحیح می‌شود. گیمرهای آماتور غالبا پس از چند شکست اولیه ناامید می‌شوند؛ درحالی‌که گیمرهای حرفه‌ای شکست را فرصتی برای یادگیری می‌دانند. استفاده نادرست از ابزارهای درون بازی نیز یک اشتباهی رایج است. بسیاری از یوزران مبتدی از مینی‌مپ استفاده نمی‌کنند که منجربه سردرگمی و اتلاف وقت در محیط بازی می‌شود. نیز بی‌توجهی به توانایی‌های خاص هر کاراکتر، نه‌تنها بخشی از جذابیت بازی را از بین می‌برد، بلکه تجربه‌ای سطحی و ناقص رقم می‌زند.
اشتباههای مربوط‌به زیرساخت: کیفیت تجربه آنلاین به‌شدت به زیرساخت فنی وابسته است. یکی از مهم‌ترین عوامل، شتاب اینترنت است. پینگ بالا یا تأخیر شبکه باعث می‌شود که بازیکن‌ها عملکرد روان و بدون لگ را تجربه نکنند. این مشکل فنی به‌طور مستقیم به سرخوردگی بازیکن منجر می‌شود و اغلب با برچسب‌هایی مانند «چیتر» یا «متقلب» همراه است. استفاده از سخت‌افزار نامناسب نیز می‌تواند عملکرد بازیکن را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار دهد. یک کامپیوتر یا کنسول با سخت‌افزار ضعیف، منجربه کاهش شتاب پردازش، نرخ فریم پایین و تجربه ناامیدکننده می‌شود. این مسائل فنی، به‌ویژه در بازی‌های رقابتی که هر میلی‌ثانیه اهمیت دارد، می‌تواند به احساس ناکامی و نهایتا رفتار نامناسب دامن بزند.
زنجیره علت و معلولی رفتار آماتور: بینش حاصل از داده‌ها نشان می‌دهد که یک زنجیره علت و معلولی در رفتارهای منفی هست. یک بازیکن تازه‌کار که به‌دلیل ناآگاهی از مکانیک‌ها یا ضعف تجهیزات عملکرد ضعیفی دارد، در معرض رفتارهای ناسالم دیگران قرار می‌گیرد. این تجربه منفی عزت نفسش را کاهش می‌دهد و می‌تواند منجربه رهاکردن بازی یا حتی تبدیل خودش به یک بازیکن بی‌ملاحظه منجر شود. عملکرد فنی ضعیف منجربه سرخوردگی و شکست‌های مکرر می‌شود که فرد را در معرض رفتار مخرب و توهین قرار می‌دهد. این تجربه منفی باعث کاهش اعتماد به نفس و انزوا می‌شود.
