بازی The Outer Worlds 2 فرمول موفق ورژن اول را حفظ کرده و دقیق بیشتری جلا داده است. سیستم اکتشاف و مبارزات بازی به‌مراتب پویاتر و لذت‌بخش‌تر از قبل است و تجربه نقش‌آفرینی آن، عمق و تنوع بیشتری دارد؛ به‌گونه‌ای که تصمیم‌ها و مهارت‌های بازیکن واقعا مسیر روایت را تغییر می‌دهند. داستان اصلی نسبت به گذشته لحن جدی‌تری به خود گرفته است؛ اما ماموریت‌های جانبی همچنان سرشار از طنز و موقعیت‌های بامزه‌اند. با وجود چند ایراد جزئی، این بازی از آن دست آثاری است که نباید از دست داد.
دنباله The Outer Worlds اثری وسیع‌تر و غنی‌تر است؛ با انتخاب‌های بیشتر، آزادی عمل بالاتر و ساختاری که حس رضایت‌بخشی یک نقش‌آفرینی تمام‌عیار را منتقل می‌کند. نتیجه، تجربه‌ای است که از بسیاری از آثار اخیر این سبک پیشی می‌گیرد و جایگاه آبسیدین انترتینمنت را در میان سازندگان بزرگ اکشن نقش‌آفرینی تثبیت می‌کند.
اگر بتوانید از پرده آغازین نه‌چندان قوی عبور کنید، The Outer Worlds 2 همان جایی است که آبسیدین انترتینمنت فرمول نقش‌آفرینی خود را صیقل داده است؛ با نوشتاری پخته‌تر و سیستم مبارزاتی که بالاخره به استاندارد آثار بزرگ این ژانر نزدیک می‌شود.
The Outer Worlds 2 حس بلوغ و استقلال را برای این مجموعه به ارمغان آورده است. بازی با سیستم مبارزاتی انعطاف‌پذیر، انتخاب‌های معنادار و روند پیشرفت کاراکتر جذاب‌تر از همیشه، هویت خود را از زیر سایه Fallout بیرون می‌کشد. اگر قسمت نخست بیشتر تلاش داشت جادوی دنیای پساآخرالزمانی را به فضا ببرد، دنباله آن حالا ثابت می‌کند که می‌تواند در کنار بهترین آثار علمی‌تخیلی مدرن بایستد؛ اثری آشنا، اما با امضای خاص و منحصربه‌فرد خود.
با اینکه The Outer Worlds 2 در بهبود مبارزات و تنوع سلاح‌ها موفق عمل می‌کند، اما در نوآوری و خلق تجربه‌ای تازه چندان جاه‌طلب نیست. بازی به همان فرمول آشنا تکیه دارد و گرچه سرگرم‌کننده است، اما احتمالا خاطره ماندگاری از ماجراجویی در آرکادیا برایتان باقی نخواهد گذاشت.
