جیم بل، سرپرست ابزار تصویربرداری سایکی در دانشگاه ایالتی آریزونا در تمپی، در بیانیه‌ای گفت: «پس از این ممکن است سراغ زحل یا وستا برویم تا به آزمایش دوربین‌ها ادامه دادن دهیم. درواقع ما داریم مثل جمع‌آوری کارت‌های کلکسیونی، از اجرام مختلف منظومه شمسی عکس می‌گیریم و آن‌ها را از مسیر کالیبراسیون می‌گذرانیم تا مطمئن شویم نتایج درست است.»
وقتی عکس زمین و ماه گرفته شد، سایکی ۲۹۰ میلیون کیلومتر از زمین فاصله داشت. سیاره‌ی ما و تنها قمر آن در میان ستارگان صورت فلکی حمل (بره) دیده می‌شوند. دوربین‌ها همچنان مطابق انتظار عمل می‌کنند؛ درنتیجه همه‌چیز خوب پیش می‌رود.
سایکی در ژوئیه ۲۰۲۹ به سیارک هم‌نامش خواهد رسید و شروع به گردش به دور آن خواهد کرد. این فضاپیما در ماه مه سال آینده یک مانور کمک گرانشی در حوالی مریخ انجام خواهد داد تا با صرف سوخت اندک، در مسیر درست قرار گیرد.
سایکی نیز سامانه ارتباط نوری خود را آزمایش کرده و توانسته نوتیفیکیشن‌ها، از جمله یک ویدئوی گربه را از فاصله‌ی چند میلیون کیلومتری با استفاده از لیزر فرستادن کند؛ قابلیتی که شاید روزی برای رساندن اینترنت پرشتاب به مریخ به کار گرفته شود.
