نسل پنجم جنگنده‌ها در قرن بیست و یکم توسعه یافت و به کار گرفته شد و همچنان به قوت خود ادامه دادن می‌دهد، در حالی که جنگنده‌های جدید این نسل همچنان در حال ساخت هستند. این شامل جنگنده Shenyang J-35 (و مدل زمین‌پایه آن، J-35A) ساخت چین می‌شود که اواخر سال گذشته معرفی شد. چون، با در نظر گرفتن اینکه رقیب اصلی اقتصادی و سیاسی چین ایالات متحده است، طبیعی بود که مردم بلافاصله شروع به مقایسه J-35 با جنگنده نسل پنجمی ایالات متحده — F-35 Lightning II — کردند.
مقایسه اف- ۳۵ و سوخو-۵۷؛ جنگنده نسل پنجم آمریکایی بهتر است یا روسی؟
F-35 نام خود را از یک نیروی واقعی طبیعت؛ رعد و برق (lightning) گرفته است و از نظر طراحی و تکنولوژی، بسیار متفاوت از جنگنده‌های دوران جنگ جهانی دوم مانند P-38 Lightning است. نیروی هوایی ایالات متحده F-35 Lightning II را «پیشرفته‌ترین جنگنده چندمنظوره جهان» می‌نامد، بنابراین J-35 چینی باید ویژگی‌های زیادی را دارا باشد تا بتوان آن را مستقیماً با F-35 مقایسه کرد. خوشبختانه، تاکنون هیچ درگیری‌ای پیش نیامده که موجب نبرد میان این دو جنگنده شده باشد (اگرچه ممکن است چین از مدل‌های شبیه‌سازی شده F-35 برای آزمایش‌ها و آموزش‌ها استفاده کند). بهترین راه برای مقایسه بهترین جنگنده نیروی دریایی ایالات متحده با چین، بررسی کردن مشخصات و ویژگی‌های شناخته‌شده هر کد برنامهام است.
طول F-35 برابر با ۱۵.۷ متر و ارتفاع آن ۴.۴ متر است، با بال‌هایی به طول ۱۰.۷ متر. خود بال‌ها مساحتی معادل ۴۲۷ متر مربع را پوشش می‌دهند، در حالی که مساحت دم افقی آن ۶.۸ متر است. وزن خالی این جنگنده ۱۳,۳۰۶ کیلوگرم بوده و می‌تواند ۸,۲۳۷ کیلوگرم سوخت حمل کند. اطلاعات کمتری در مورد J-35 چینی در دسترس است چون هنوز پروژه‌ای محرمانه محسوب می‌شود، اما طبق مشاهدات، تخمین‌هایی هست. J-35A که برای برخاست از روی زمین طراحی شده، حدود ۱۷.۳ متر طول و ۴.۸ متر ارتفاع دارد و با بال‌هایی به طول ۱۱.۴ متر شناخته می‌شود. چون، با در نظر گرفتن این اندازه‌ها، J-35 کمی از F-35 بزرگتر است.
آیا J-35 سریع‌تر از F-35 است؟
هنگامی که F-35 به طور کامل با محموله‌هایش بارگذاری می‌شود، شتاب حداکثر آن به ۱.۶ ماخ معادل ۱,۹۳۲ کیلومتر در ساعت می‌رسد و به همین دلیل است که نام “Lightning II” را دریافت کرده. این جنگنده نرخ صعودی برابر با ۱۳,۷۰۰ متر در دقیقه دارد و می‌تواند تا ۹ جی فشار را تحمل کند. برد آن بیش از ۲,۲۲۲ کیلومتر بوده، که کمی کمتر از برد J-35 است. شعاع عملیاتی J-35 طبق تخمین‌ها بین ۱,۲۰۰ تا ۱,۵۰۰ کیلومتر است، که دورترین مسافتی است که این جنگنده می‌تواند طی کند پیش از اینکه مجبور به برگشت به پایگاه و سوخت‌گیری مجدد شود. این یعنی برد حداکثری آن در تئوری می‌تواند ۳,۰۰۰ کیلومتر باشد که زیاد بیشتر از F-35 است. نیز تخمین زده می‌شود که J-35 سریع‌تر از Lightning II باشد با شتاب حداکثری ۱.۸ ماخ؛ اختلافی برابر با ۲۷۳ کیلومتر در ساعت به نفع جنگنده نسل پنجمی چین.
نباید تعجب‌آور باشد که شتاب‌های دو جنگنده یکسان نیست، زیرا آنها دارای تنظیم کردن‌های موتور متفاوتی هستند. F-35 با موتور Pratt & Whitney F135 که یک توربوفن با پس‌سوز است و به‌طور خاص برای این جنگنده پیشرفته، پرواز می‌کند که آن را به بیش از ۱۸,۱۴۷ کیلوگرم نیروی پیشرانه مجهز می‌کند. از سوی دیگر، J-35A قبلاً از دو موتور WS-13 استفاده می‌کرد، اگرچه اکنون به موتورهای دوقلوی WS-19 Huangshan ارتقا یافته است. موتورهای WS-19 با فناوری تغییر جهت نیروی رانش همه‌جانبه ساخته شده‌اند و می‌توانند بیش از ۱۰ تن نیروی پیشرانه تولید کنند.
نیروی هوایی ایالات متحده در طراحی اف-۳۵ اولویت را به پنهانکاری داده، اما چین در طراحی خود ممکن است بیشتر به قابلیت‌های مانور در نبردهای هوایی علاقه‌مند باشد.
زیاد، طراحی هر دو جنگنده اولویت را به پنهانکاری داده‌اند که نشان‌دهنده اهمیت نظارت و اطلاعات در جنگ‌های مدرن است. ظاهر آیرودینامیکی هر دو هواپیما به گونه‌ای طراحی شده‌اند که نسبت به رادار مقاوم‌تر باشند و شکل V مانند دارند که نه تنها رادار را بهتر منحرف می‌کند بلکه آشفتگی هوا را نیز کاهش می‌دهد. با این حال، J-35A دارای تثبیت‌کننده‌های بزرگ‌تری است که به اندازه F-35 زاویه‌دار نیستند، بنابراین ممکن است استراتژی‌ها و اهداف نظامی چین بیشتر بر چابکی تمرکز داشته باشد، دستکم در مقایسه با همتای آمریکایی‌اش.
یکی دیگر از نکاتی که این احتمال را تقویت می‌کند، طراحی بال‌های هر دو هواپیماست. بال‌های زاویه‌دار J-35 مانورپذیری را افزایش می‌دهند، در حالی که بال‌های صاف‌تر و با انحنای بیشتر F-35 به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بازتاب رادار و آشفتگی هوا را در شتاب‌های بالا کاهش دهند. این ویژگی به جنگنده آمریکایی این امکان را می‌دهد که مخفی بماند و مدت بیشتری در آسمان دشمن فعالیت کند. نیز، ویژگی‌های رادارگریزی هر دو جنگنده با استفاده از محفظه‌های داخلی مهمات کمک می‌شوند که ردپای سلاح‌ها را از رادار دور نگه می‌دارد. هر دو جنگنده نیز می‌توانند سلاح‌ها را به‌صورت خارجی حمل کنند. F-35 قادر است تا ۸,۱۶۰ کیلوگرم بار حمل کند و می‌تواند از انواع مختلفی از تسلیحات برای مأموریت‌های خاص استفاده کند که شامل موشک‌های هوا به هوا AIM-120C AMRAAM و AIM-9X Block II و بمب‌های JDAM می‌شود، و البته مهمات‌های دیگر.
تصور می‌شود که برای J-35 و دیگر هواپیماهای چینی، سلاح‌های نسل جدید هوا به هوا و هوا به سطح در حال توسعه باشند، از جمله یک ورژن با دم تاشو از موشک PL-15E. به نظر می‌رسد که J-35 قادر باشد تا شش عدد از این موشک‌های فشرده‌تر را به‌صورت داخلی حمل کند. اکنون، حداقل ۱۹ کشور از F-35 استفاده می‌کنند، از جمله ایالات متحده و متحدان آن. از آنجا که J-35 یک هواپیمای جدید است، چین هنوز آن را به هیچ نیروی نظامی دیگری نفروخته یا به اشتراک نگذاشته است. اما فارغ از اینکه این جنگنده‌ها از کجا برخاسته‌اند یا در کد برنامهام آسمان‌ها گشت می‌زنند، هر دو جنگنده نسل پنجم می‌توانند ادعا کنند که جزو پیشرفته‌ترین جنگنده‌هایی هستند که تا به حال ساخته شده‌اند.
