در مقام یک خورشیدگرفتگی جزئی، ماه به عملیات موفق خوبی در پوشاندن قرص خورشید دست می‌یابد و حدود ۸۰ درصد از قرص ستاره‌مان را مسدود می‌کند. اما متأسفانه مکان و زمان این سطح از گرفت اصلاً مساعد نیست. بهترین نقاط، پیش از طلوع خورشید وارد گرفتگی می‌شوند؛ مناطقی مثل میانه اقیانوس منجمد جنوبی (مانند جزیره مک‌کواری) یا مستقیم روی قاره جنوبگان.
خورشیدگرفتگی یکشنبه ۳۰ شهریور ساعت ۲۰:۵۹ به وقت ایران آغاز می‌شود و در ساعت ۲۳:۱۱ به وقت ایران به اوج می‌رسد. هرچند از ایران هیچ شانسی برای دیدن این خورشیدگرفتگی نداریم، به یاد داشته باشید که درجریان کسوف هرگز نباید مستقیم به خورشید نگاه کنید و عینک مخصوص به چشم بزنید.
خورشیدگرفتگی‌ها می‌توانند چندین بار در سال رخ دهند، اما هر ماه اتفاق نمی‌افتند. دلیلش این است که مدار ماه نسبت به مدار زمین به دور خورشید زاویه دارد. تنها وقتی ماه کامل یا ماه نو در نزدیکی نقطه تقاطع این دو مدار قرار بگیرد، گرفتگی رخ می‌دهد. در این مورد، ماه، زمین و خورشید کاملاً در یک خط نیستند و بنابراین فقط بخشی از قرص خورشید پوشیده می‌شود.
هرچند خورشیدگرفتگی جزئی ۳۰ شهریور برایمان رویت‌پذیر نیست، آسمان شب یکشنبه، ما را بی‌نصیب از رویدادهای نجومی نخواهد گذاشت. یکشنبه شب سیاره زحل در وضعیت مقابله قرار می‌گیرد و به درخشان‌ترین شکل ممکن با چشم غیرمسلح دیده خواهد شد.
اما اگر صرفاً از علاقه‌مندان به خورشیدگرفتگی هستید، باید کمی بیشتر، در حد دو سال منتظر بمانید. خورشیدگرفتگی بعدی در ایران که از نوع حلقوی و طولانی‌ترین خورشیدگرفتگی قرن است، ۱۱ مرداد ۱۴۰۶ (دوم اوت ۲۰۲۷) رخ خواهد داد.
سپس اگر می‌خواهید خورشیدگرفتگی کامل را از ایران رصد کنید، باید خیلی بیشتر، تا ۳۰ اسفند ۱۴۱۲ (۲۰ مارس ۲۰۳۴) صبر کنید. این خورشیدگرفتگی نادر که همزمان با اعتدال بهاری و آغاز سال نو خورشیدی رخ می‌دهد، یکی از شگفت‌انگیزترین رویدادهای نجومی و فرهنگی پیش‌رو محسوب می‌شود.
