بازه‌ی بالایی که معمولاً نقطه‌ی چالشی اکثر هدفون‌هاست، در XM5 بسیار قوی ظاهر می‌شود. در نسل قبل، فرکانس‌های بالا کمی بی‌روح بودند، اما حالا حسابی انرژی گرفته‌اند و به آهنگ‌های پانک و ارکسترال، درخشندگی لازم را می‌دهند.
برای مثال، صدای ویولن‌ها در قطعه‌ی ارکسترال «The New Four Seasons» ویوالدی، درخشان، پرجزئیات و دلنشین است و هیچ‌گاه تیز یا گوش‌خراش نمی‌شود. صدای سنج‌ها در آهنگ پانک «Perfect World» از Billy Talent هم صدایی زنده، شفاف و پرانرژی دارد. حتی در آهنگ چالش‌برانگیزی مثل «Sentient Oona» که فرکانس‌های بالای آن در بسیاری از هدفون‌ها آزاردهنده می‌شود، XM5 کنترل بسیار خوبی از خود نشان می‌دهد.
نشت صدا هم به‌لطف فیت عالی ایربادها، تقریباً صفر است؛ این یعنی نه شما مزاحم اطرافیانتان می‌شوید و نه مجبورید در محیط کار فقط به موسیقی‌های فاخر گوش دهید!
اگر عمر باتری برایتان دغدغه است، XM5 چیزی کم نگذاشته. به‌گفته‌ی سونی، با ANC روشن می‌توانید ۸ ساعت مداوم به موسیقی گوش دهید. در آزمایش‌های من، با حجم صدای حدود ۷۰ درصد، باتری به راحتی بیش از ۹ ساعت دوام آورد که فوق‌العاده است.
کیس XM5 هم که از شارژ بی‌سیم کمک می‌کند، می‌تواند دو بار دیگر ایربادها را به طور کامل شارژ کند. قابلیت شارژ سریع هم اجازه می‌دهد تنها با سه دقیقه شارژ، حدود یک ساعت به موسیقی گوش دهید.
تا اینجا همه‌چیز عالی بود، اما در دنیای هدفون‌های لوکس، فقط کیفیت صدا و باتری مطرح نیست. در بخش نویز کنسلینگ فعال (ANC)، کیفیت تماس و رابط یوزری اپلیکیشن، ماجرا کمی چالشی می‌شود.
سونی مدعی است ANC هدفون را با ۶ میکروفون و ۲ پردازنده‌ی مجزا، بهبود بخشیده است. در عمل هم، ANC هدفون عملکرد خوبی دارد، مخصوصاً در پاک کردن صدای باد که پیشرفت قابل‌توجهی داشته است. اما اگر بخواهم صادق باشم، تفاوت بین حالت روشن و خاموش ANC آنقدرها هم قابل‌توجه نیست. در محیط‌های بسیار شلوغ مثل مترو، XM5 ناتوان است به طور کامل صدای قطار یا همهمه‌ی جمعیت را پاک کردن کند و اگر به موسیقی آرامی گوش دهید، صداهای مزاحم به‌راحتی به گوشتان خواهد رسید. در این باره، پرچم‌دارهای اپل و سامسونگ عملکرد بهتری دارند.
