مطالعات ماهواره‌ای نشان داده‌اند که چنین دالان‌هایی زیر سطح مریخ و ماه نیز وجود دارند. این محیط‌های زیرزمینی می‌توانند مکان‌های ایده‌آل برای احداث پایگاه‌های انسانی در مأموریت‌های آینده باشند؛ زیرا انسان‌ها را از پرتوهای کیهانی، طوفان‌های خورشیدی و ریزشهاب‌سنگ‌ها محافظت می‌کنند.
کارلوس پرز-دل-پولگار، رباتیک‌دان دانشگاه مالاگا و همکارانش استراتژی چهارمرحله‌ای را برای آزمایش توانایی ربات‌ها در کاوش دالان گدازه‌ای در لانزاروته طراحی کردند. ابتدا، دو سطح‌نورد سطح اطراف لاگینی غار زیرزمینی را نقشه‌برداری کردند. سپس مکعبی مجهز به حسگر، مشابه کیوب‌ست از یکی از سطح‌نوردها پرتاب شد تا نقشه سه‌بعدی دقیقی از لاگینی غار ترسیم کند. سطح‌نوردها از این نقشه برای برنامه‌ریزی مسیر پایین رفتن استفاده کردند.
گام بعدی و چالش‌برانگیزترین مرحله، همکاری خودکار دو ربات بود. سطح‌نورد کوچک‌تر به سطح‌نورد بزرگ‌تر متصل شد و از غار پایین رفت، سپس از آن جدا شد و ۲۳۵ متر درون غار حرکت و در مسیر، نقشه سه‌بعدی محیط را رسم کرد.
با وجود عملیات موفق آزمایش‌ها، پیش از اینکه ربات‌ها بتوانند دالان‌ها یا غارهای ماه و مریخ را کاوش کنند، چندین چالش باید حل شود. به‌عنوان مثال، عملکرد رادار نفوذکننده به زمین تحت تأثیر رطوبت محیط آزمایش کاهش یافت و برخی محدودیت‌های نقشه‌برداری به دلیل تداخل حسگرها و فقدان داده‌های واقعی زمین وجود داشت. علاوه بر این، دستیابی به ناوبری کاملاً مستقل در محیطی مانند غار هنوز مانع مهمی است.
با‌این‌حال، پژوهش جدید ما را قدمی به توانایی شناسایی مکان‌های سکونت‌پذیر خارج از زمین نزدیک‌تر می‌کند. دستیابی به توانایی کاوش‌های زیرسطحی می‌تواند به مطالعات ما در زمینه‌ی بررسی کردن وجود یا فقدان حیات فرازمینی در منظومه شمسی کمک کند.
آزمایش‌های دانشمندان در نشریه Science Robotics توصیف شده‌اند.
