خوشبختانه بهبودهای ساختاری انجام‌شده در گیم‌پلی واقعا خوب عمل می‌کند و در کنار سیستم طراحی ترکیب و تکنیک که همان اسکلت‌بندی مشابه از اف‌سی ۲۵ را دارد، تجربه‌ای روان و جذاب از فوتبال را تقدیم بازیکن می‌کند. تجربه‌ای که اکنون، به گیمر اجازه می‌دهد تا آنچه که در ذهن دارد را در زمین پیاده کند.
برجسته‌ترین تغییر بازی نسبت به ورژن‌های قبل اما، یک تحول سیستمی بسیار مهم است. در اف.سی ۲۶ بازیکن می‌تواند تعیین کند که تجربه‌اش کاملا شبیه‌ساز واقعیت باشد یا نه، کاملا رقابتی و ویدیوگیمی. اینجاست که دو حالت «آتنتیک/Authentic» و «رقابتی/Competitive» به وجود آمدند.
بازی در حالت «آتنتیک»، ماهیت «شبیه‌ساز» از مجموعه فیفا را در آغوش کشیده است. این حالت که فقط در تجربه آفلاین مانند کیک‌آف یا «کریر» قابل تجربه است، مشخصه‌هایی مانند وزش باد، مصدومیت‌های جدی، لغزش زمین، تغییرات پویا آب‌وهوا، فیزیک واقعی توپ و چنین مواردی را در گیم‌پلی دخیل کرده است که نتیجه‌اش، تجربه‌ای سنگین و نزدیک به واقعیت است.
طی سالیان اخیر و با حرکت سری به‌سوی ارائه تجربیات پرشتاب، ویدیوگیمی و اصطلاحا «آرکید/Arcade» سری نام‌برده از ریشه‌های شبیه‌ساز خود فاصله گرفت و چنین مسئله‌ای، برای تعداد زیادی از دنبال‌کنندگان مجموعه‌ی فیفا غیرقابل پذیرش بود. اف‌سی ۲۶ با معرفی حالت «آتنتیک» یک‌بار برای همیشه، بحث «شبیه‌ساز بودن یا نبودن» مجموعه را تمام کرده است. حالت آتنتیک بدون اینکه مکانیزم تازه، انیمیشن‌های تازه و سایر موارد جدید و مختص به‌خود را به‌بازی بیاورد، صرفا با یک‌سری تغییر در پارامترهای گیم‌پلی بازی (که پیش‌تر و با اسلایدرهای بخش گزینه‌ها می‌توانستیم کم یا زیادشان بکنیم» تجربه‌ای سنگین و بسیار نزدیک‌به واقعیت را ارائه می‌کند. گیرایی و سنگینی این تجربه اما به‌لطف هوش‌مصنوعی واقعا کارآمد بازیکنان خود و حریف، کاملا به‌ثمر نشسته است.
