اولین شواهد از پوسته کامل لاکپشتها به حدود ۲۱۰ میلیون سال پیش برمیگردد، زمانی که فسیلی از لاکپشتهای اولیه به نام پروگانوشلیها پیدا شد. در این فسیل، دندههای بالای بدن به استخوانهای پوستی متصل شده بودند و این وصل شدن باعث شده بود پوسته بالایی به شکل ساختاری بسته دربیاید. پوسته بالایی به پوسته پایینی متصل میشد. نیز، سر لاکپشت توسط استخوانهای شانه به بدن وصل نمیشد.
شواهد نشان میدهند که این موجودات خزنده که به گروه همهلاکپشتان تعلق داشتهاند، اجداد لاکپشتهای امروزی هستند. با این حال، ویژگیهایی مانند دندههای پهن و همپوشان، میلیونها سال پیش در حیوانات دیگراز جمله برخی که به پستانداران نزدیکتر بودند هم تکامل پیدا کردند.
لاک نیاکان لاکپشتها در پاسخ به فشارهای تکاملی مختلف شکل گرفت، اما امروزه عمدتاً برای دفاع از خود استفاده میشود. کارکرد امروزی لزوماً با علت اولیهٔ پیدایش آن مرتبط نیست.
پوسته مقاوم لاکپشتها، یکی از شگفتانگیزترین ویژگیهای تکاملی آنهاست که به این موجودات کمک کرده تقریباً ۳۰۰ میلیون سال زنده بمانند. این پوسته نه تنها محافظی برای آنها در برابر تهدیدات محیطی بوده، بلکه به آنها این امکان را داده که از سه بحران بزرگ انقراض جمعی زمین جان سالم به در ببرند. در حالی که دایناسورها و بسیاری از موجودات دیگر در طول تاریخ نابود شدهاند، لاکپشتها با این ویژگی منحصر به فرد همچنان به بقا ادامه دادن دادهاند و امروز هم حضورشان در کره زمین ادامه دادن دارد.
