کمتر از دو هفته بعد، وین تصمیم سرنوشتساز و مهلک خود را گرفت؛ از اپل جدا شد و سهم ۱۰ درصدی را با ۸۰۰ دلار فروخت و بعدها با دریافت ۱۵۰۰ دلار از هر ادعای احتمالی آینده دربارهی شرکت صرفنظر کرد. مجلهی فورچون این تصمیم را «یکی از بزرگترین فرصتهای ازدسترفتهی مالی تاریخ» توصیف کرد. ارزش همان ۱۰ درصد امروز نزدیکبه ۳۰۰ میلیارد دلار است.
Apple
او به جابز و وازنیک گفت که همچنان مایل به کمک است؛ اما ناتوان است عضو شرکت باقی بماند. از میراثهای ماندگارش طراحی اولین نشان اپل بود: تصویری مرکب از ایزاک نیوتن که زیر درخت نشسته و سیبی بالای سرش قرار دارد. وین اثر را امضا کرده بود؛ اما جابز امضا را پاک کردن کرد تا هیچ پیوندی با او باقی نماند.
با وجود نقدها در سالهای بعد، وین معتقد بود تصمیمش در آن زمان درست بوده است. او در گفتوگویی با بیبیسی در سال ۲۰۱۶ گفت که این تصمیم بر پایهی «منطق» گرفته شد: «احساس میکردم اپل موفق میشود؛ اما مسیر رسیدن به این عملیات موفق بدون فراز و نشیب ناست.»
«جابز و وازنیک حتی دو سکه هم نداشتند… اگر اوضاع خراب میشد، من مسئول خرید بدهی بودم»
وین میگوید «جابز و وازنیک حتی دو سکه هم نداشتند؛ اما من خانه، ماشین و حساب بانکی داشتم؛ یعنی اگر اوضاع خراب میشد، من مسئول خرید بدهی بودم.»
وین افزونبر خطرات مالی، نگرانیهای دیگری هم داشت. او باور داشت که عملیات موفق اپل مسیر پیشرفت جابز و وازنیک را هموار میکند؛ اما خودش «در سایهی غولها» قرار میگرفت و هرگز فرصت اجرای پروژهای مستقل پیدا نمیکرد.
وین که اکنون ۹۱ سال دارد گفت: «اگر در اپل میماندم احتمالاً ثروتمندترین آدمِ گورستان میشدم. ۲۰ سال آینده را در بخش مستندسازی، میان کاغذها میگذراندم و آن آیندهای نبود که برای خودم میدیدم.»
او میگوید «هرگز کوچکترین حسرتی» ندارد: «بهترین تصمیم را با اطلاعات همان زمان گرفتم. سهمم آنقدر بزرگ نبود که احساس کنم حقی از من ضایع شده است.»
او این روزها برای تأمین هزینههای زندگی بخشی از ملکش را اجاره میدهد و با چک ماهانهی بازنشستگیاش روزگار میگذراند: «هیچوقت ثروتمند نبودم، اما هیچوقت گرسنه هم نماندم.»
