۹ اشتباه رایج در انتخاب تجهیزات ذخیره‌ سازی که می‌تونه به کسب‌وکارت آسیب بزنه!

انتخاب تجهیزات ثبت‌سازی مناسب، به‌ویژه در محیط‌های سازمانی و حرفه‌ای، فقط به ظرفیت یا قیمت محدود نمی‌شود. بسیاری از یوزران هنگام خرید، دچار اشتباهاتی می‌شوند که در نهایت به افت عملکرد سیستم، افزایش هزینه‌ها و حتی از دست رفتن اطلاعات منجر می‌شود. سپس با ۹ اشتباه رایج و مهم آشنا می‌شوید که باید حتماً از آن‌ها پرهیز کنید.

یکی از اشتباهات رایج، خرید حافظه بدون بررسی کردن دقیق مشخصات سخت‌افزاری دستگاه است. بسیاری از یوزران صرفاً طبق تبلیغات یا پیشنهاد فروشنده اقدام به خرید می‌کنند، بدون اینکه بدانند مادربرد یا لپ‌تاپ آن‌ها از چه نوع وصل شدناتی (مثل SATA، M.2 یا PCIe) کمک می‌کند.

پیش از خرید، بهتر است مدل دقیق مادربرد یا لپ‌تاپ خود را کشف کرده و با مراجعه به دفترچه هدایت‌گری استفاده یا سایت تولیدکننده، اطلاعات مربوط به نوع اسلات‌ها و ظرفیت کمک شده را بررسی کردن کنید.

همه یوزران نیاز به حافظه‌های پرشتاب و گران‌قیمت ندارند. اگر صرفاً قصد دارید فایل‌های شخصی مثل عکس، ویدیو یا اسناد متنی را ثبت کنید، یک HDD با ظرفیت بالا و قیمت مناسب، انتخاب به‌صرفه‌ای است.

اما اگر به دنبال اجرای سریع سیستم‌عامل، برنامه‌های گرافیکی یا بازی‌ها هستید، حتماً باید از SSD استفاده کنید. ترکیب یک SSD (برای شروع کردن کردن سیستم‌عامل و نرم‌افزارها) و یک HDD (برای ثبت‌سازی اطلاعات حجیم) می‌تواند راهکاری هوشمندانه و اقتصادی باشد.

حافظه کش، بخشی از حافظه داخلی دیسک است که داده‌های پرتکرار را نگهداری می‌کند و باعث افزایش شتاب اجازه دسترسی به آن‌ها می‌شود. ظرفیت کش یکی از عوامل تعیین‌کننده در عملکرد کلی HDD به‌شمار می‌رود.

·     زیر ۳۲MB: فقط برای استفاده‌های ساده مثل آرشیو اسناد یا مصرف خانگی.

·     ۶۴ تا ۱۲۸MB: مناسب برای استفاده روزمره مانند ثبت فایل‌ها، فیلم‌ها یا اجرای برنامه‌های معمولی.

·     بیش از ۱۲۸MB: ایده‌آل برای کارهای تخصصی مثل تدوین ویدیو، رندرینگ، برنامه‌نویسی و محیط‌های سازمانی.

داده‌ها همیشه بیشتر از آن‌چه فکر می‌کنید رشد می‌کنند! اگر امروز به ۵۰۰ گیگابایت نیاز دارید، احتمالاً تا چند ماه دیگر این فضا پر خواهد شد. بهتر است همواره فضای ثبت‌سازی را با دید بلندمدت انتخاب کنید.

برای یوزران عادی، ۱ ترابایت انتخابی مناسب است؛ اما یوزران حرفه‌ای مثل تدوین‌گران، گیمرها یا طراحان گرافیک باید به سراغ گزینه‌هایی با ظرفیت بالاتر بروند.

تمام حافظه‌ها در هر سیستم قابل شروع کردن کردن نیستند. پیش از خرید، حتماً ابعاد فیزیکی حافظه را با فضای داخل سیستم خود تطبیق دهید. به‌عنوان مثال، هارد دیسک‌های ۲٫۵ اینچی برای لپ‌تاپ‌ها و ۳٫۵ اینچی برای کیس‌های دسکتاپ طراحی شده‌اند. در مورد SSDها نیز، برخی مدل‌ها تنها با اسلات‌های خاص (مانند M.2 یا U.2) سازگار هستند.

برخی افراد حافظه‌هایی با مشخصات پیشرفته مانند SSDهای PCIe نسل ۴ یا ۵ خریداری می‌کنند، در حالی‌ که مادربرد آن‌ها تنها از PCIe نسل ۳ کمک می‌کند. در چنین حالتی، عملکرد دستگاه افزایش نمی‌یابد و فقط هزینه‌ی اضافی خرید می‌شود.

پیش از انتخاب SSD، مشخصات فنی مادربرد یا لپ‌تاپ خود را بررسی کردن کرده و براساس آن تصمیم بگیرید.