سیاتل تایمز: ۱۰۰ از ۱۰۰
این ورژن از فرانکشتاین سرشار از ترس و وحشت است، اما در دل خود نشانههایی از بخشش و مهربانی نیز مییابد؛ فیلمی هیولایی با روحی انسانی.
– مویرا مکدونالد، سیاتل تایمز
توتال فیلم: ۸۰ از ۱۰۰
با وفاداری کامل به منبع اصلی، دلتورو در پی کاوش در زخمهایی است که انسان را شکل میدهند، در ظرفیت بشر برای بیرحمی، در مرگی که خود از راه جنگ بر خویش تحمیل میکند و در پالایش روحی حاصل از بخشش، مفاهیمی که همه نشان میدهند چرا فرانکشتاین همچنان در سیاست جهانی امروز و خشونت شبکههای اجتماعی، اثری بهشدت معاصر است.
– جین کراوتر، توتال فیلم
گاردین: ۶۰ از ۱۰۰
و سرانجام، ناگزیر در نهایت این روایت طولانی به پرسش همیشگی میرسیم: کد برنامهامیک از این دو هیولای واقعی است؟ پاسخ در این عاشقانه متفکرانه و در نهایت تقدیسشده، چنین بهنظر میرسد که هیچکد برنامهام.
– پیتر بردشاو، گاردین
نکست بست پیکچر: ۴۰ از ۱۰۰
در نهایت اثر زیر بارِ سنگینِ چشمانداز دلتورو فرو میریزد؛ کلاژی آشفته از لحنها و ایدهها که در مجموع کمتر از انتظار تأثیر میگذارد. اثری زیبا، اما با اجرایی بهطور غافلگیرکننده دشوار و خستهکننده.
– جاش پرهام، Next Best Picture
فیلم Frankenstein درنهایت با استقبال و نقدهای بسیار مثبت منتقدان مواجه شده است و بسیاری به تحسین این فیلم و عملکرد گیرمو دل تورو خریدهاند و بازی بازیگران و نوتیفیکیشن فیلم را ستایش کردهاند. اگرچه بسیاری فضای تاریک و ترسناک فیلم را دوست داشتهاند، اما گروهی آن را اثری خسته کننده میدانند که تماشا آن شاید کمی دشوار باشد. اما باید دید نظر تماشاگران و بینندگان بیشتر به سمت کد برنامهام دسته است.













