نقد فیلم انتقام‌جو سمی (The Toxic Avenger) | پیتر دینکلیج در نقش سمی‌ترین قهرمان

در مقابل فیلم تمرکز بیشتری روی صحنه‌های اکشن و کمدی دارد. در بخش اکشن نباید انتظار یک فیلم به استایل جان ویک باشیم، اما با اینکه فیلم خشونت بالایی دارد، درنهایت کمک زیادی به صحنه‌های اکشن فیلم نکرده است. این موضوع تا حدی به‌خاطر گریم سنگین شخصیت‌ها هم است که با اینکه نکته مثبت فیلم محسوب می‌شود، اما در مقابل روی صحنه‌های بدلکاری و اکشن تاثیر منفی گذاشته است. نیز جلوه‌های ویژه فیلم چنگی به دل نمی‌زند و تا حد زیادی آماتوری به‌نظر می‌رسد و درنهایت کمکی به صحنه‌های اکشن فیلم نمی‌کند.

اما در مقابل بخش کمدی نقطه قوت فیلم محسوب می‌شود. سبک کمدی سیاه با دنیا و موضوع فیلم هم‌خوانی دارد و در بیشتر لحظات فیلم شاهد خلق صحنه‌های با کیفیتی هستیم، اما همانطور که جلوتر گفتم فیلم نتوانسته است کاملا در این باره کم نقص عمل کند و شاهد شوخی‌های بی کیفیت و بی‌مزه زیادی هستیم. فیلم می‌خواهد با شوخی با چیزهای مختلف بیننده را وادار به خنده کند، اما فیلم می‌توانست به‌جای آن شوخی‌های ظریف‌تری براساس محتوا و داستان خود ارائه کند تا اینکه تا حدی سطحی عمل کند.

فیلم The Toxic Avenger درنهایت با اینکه موضوع خوب و جالبی دارد، اما در نهایت ناتوان است از همه پتانسیل‌های خود استفاده کند. فیلم پس از اینکه در ارائه یک داستان خوب و نیز شخصیت‌پردازی مناسب و عمیق ناکام می‌ماند، تلاش می‌کند تا فیلمی سرگرم کننده باشد که تا حد زیادی موفق است. فیلم در بخش کمدی تقریبا موفق عمل کرده است، اما بخش اکشن چندان دندان‌گیر نیست. درنهایت با اثری طرف هستیم که می‌تواند یک‌بار ما را سرگرم کند، اما به شتاب آن را فراموش خواهیم کرد.