نتایج بررسی کردنها نشان داد که بیش از یکسوم نمونهها شامل درونزیستهایی چون حشرات، بخشهایی از گیاهان و حتی یک تار عنکبوت هستند که همگی به دورهی کرتاسه تعلق دارند. دلکلوس توضیح میدهد: «این نخستین بار است که کهربای میانهزیستی با بقایای حشرات و عنکبوت در سراسر آمریکای جنوبی کشف میشود و بدون تردید با گونههای تازهای روبهرو هستیم.»
دلکلوس در توصیف شرایط آن دوران میگوید اگر کسی به این منطقه سفر میکرد، بدون شک به دافع حشرات و شاید هم وسیلهای برای فرار از دست یک یا دو دایناسور گوشتخوار نیاز داشت. او نیز میافزاید: «وجود پشههای خونخوار نشان میدهد که این حشرات در بخشی از چرخه زندگیشان به خون مهرهداران، احتمالاً پرندگان یا دایناسورهای غیرپرنده وابسته بودند.
اما آیا کشف تازه میتواند رویای «پارک ژوراسیک» را به واقعیت تبدیل کند؟ دلکلوس این ایده را رد میکند. او توضیح میدهد که هرگونه دیانای دایناسور که ممکن است در خون بلعیده شده توسط پشهها وجود داشته باشد، مدتها پیش توسط مواد شیمیایی موجود در صمغ درختان از بین رفته است. او میگوید: «حداقل با تکنیکهای فعلی، نمیتوانیم از کهربای کرتاسه یک پارک ژوراسیک بسازیم.»
جزئیات یافتهها در نشریه Communications Earth & Environment ریپورت شده است.