بازی Little Nightmares 3 بی‌تردید تجربه‌ای ارزشمند است؛ اثری که با ترکیبی منحصربه‌فرد از وحشت و معماهای سکوی نرم‌افزاریر، جذابیت‌های آشنا و شاخص مجموعه را ارتقا می‌دهد و بر پایه بهترین ویژگی‌های آن بنا شده است.
این بازی بار دیگر جوهره اصلی Little Nightmares را زنده می‌کند و ماجراجویی‌ای تیره‌وتار و دلهره‌آور را پیش روی بازیکن می‌گذارد؛ سفری که همچون تقلا برای بیدار شدن از کابوسی بی‌پایان به نظر می‌رسد. هرچند ویژگی‌های جدیدی که استودیوی سوپرمسیو گیمز معرفی کرده است هنوز به بلوغ کامل نرسیده‌اند و جای تنوع بیشتری در فرمول بازی احساس می‌شود، اما حتی در میان تکرارها هم لرزه‌هایی که ماجراجویی Low و Alone بر جانم می‌افکند، انکارناپذیر است.
در نخستین تجربه خود با استودیوی سوپرمسیو گیمز، Little Nightmares 3 همچنان به روح و فضای خاص مجموعه وفادار مانده است. این استودیو که در ساخت آثار ترسناک سابقه‌ای درخشان دارد، مشعل Tarsier را به‌خوبی در دست گرفته است؛ هرچند گاهی بیش از اندازه به گذشته تکیه می‌کند و در طراحی معماها و هیولاها، نوآوری چشمگیری ارائه نمی‌دهد. در مجموع، این دنباله تجربه‌ای خوشایند است که از صرف زمان برایش پشیمان نخواهید شد؛ اما اگر قرار است بار دیگر به دنیای کابوس‌های کوچک بازگردیم، شاید ابتدا به سوخت تازه‌ای برای این کابوس‌ها نیاز باشد.
با اضافه شدن حالت همکاری دونفره و محیط‌هایی تازه و وهم‌آلود، Little Nightmares 3 تجربه‌ای سرگرم‌کننده و قابل‌قبول ارائه می‌دهد؛ اما فرمول تکرارشونده مجموعه دیگر آن تازگی سابق را ندارد و کم‌کم به سکونی آشنا دچار شده است.
با وجود معرفی دو قهرمان جدید و امکان تجربه دونفره برای نخستین‌بار در تاریخ مجموعه، Little Nightmares 3 نتوانسته است هویت متمایزی برای خود بسازد. هر گام در سازه‌های تاریک و سایه‌وار بازی، بیش از آن‌که وحشت‌انگیز باشد، یادآور تکرار ورژن‌های پیشین است.
با اینکه لحظات چشمگیری به‌ویژه در فصل Carnavale وجود دارند، اما دنباله‌های تکراری شامل هل‌دادن جعبه‌ها و صحنه‌های تعقیب کوتاه و ناگهانی، تازگی اثر را کاهش داده‌اند. در نهایت، Little Nightmares III نوآوری اندکی دارد و لحظات ترسناک کمی ارائه می‌کند؛ تجربه‌ای که شاید تنها برای طرفداران دوآتیشه مجموعه و آنان که مشتاق‌اند دوباره سبک خاص و ناپیوسته مخفی‌کاری آن را این بار در کنار یک همراه تجربه کنند، جذاب باشد.
