دوج دیمن در دور اول و دوم به‌ترتیب زمان ۹٫۹۶ و ۹٫۴۱ ثانیه‌ای و شتاب ۲۳۶ و ۲۳۸ کیلومتربرساعتی ثبت کرد؛ البته شرایط محیطی و سطح مهارت راننده مقداری به‌ضرر نماینده‌ی دوج بودند.
مشخصاً اجزای مختلف خودروی دوج دیمن و موتورسیکلت‌های سوزوکی هایابوسا و کاوازاکی نینجا ZX-14 برای مسابقات درگ بهینه‌سازی شده‌اند.
کاوازاکی نینجا ZX-14 به‌لطف موتور ۱۹۰ اسب‌بخاری خود حتی در ورژن‌ی استاندارد نیز قادر به ثبت زمان حدوداً ۹ ثانیه‌ای است. وزن نسبتاً کم و قدرت بالای این موتور باعث اجازه دسترسی به شتابی کم‌مثل می‌شوند.
سوزوکی هایابوسا هم در حالت استاندارد توانایی خیره‌کننده‌ای دارد و شرایط وزنی آن باعث می‌شود بسیار چابک باشد.
در نهایت، در چنین مسابقاتی مباحث فیزیکی و عواملی مانند مهارت راننده بسیار تعیین‌کننده هستند. اگر ماشین دوج راننده‌ی ماهرتری داشت شاید از کاوازاکی نینجا پیشی می‌گرفت، اما بعید بود به سوزوکی هایابوسا برسد.
دوج دیمن ۱۷۰ روی کاغذ یک موتور سوپرشارژ V8 با قدرت ۱,۰۲۵ اسب‌بخاری دارد و می‌تواند در مسابقات درگ زمان ۸٫۹۱ ثانیه‌ای ثبت کند. ظاهراً در مسابقه‌ی مورد بحث با ورژن‌ی استاندارد و تقویت‌نشده‌ی دوج دیمن رو‌به‌رو بوده‌ایم.
