تحقیقات جدید نشان می‌دهند که فعالیت بدنی روزانه حتی به مقدار کم (تقریباً ۳۰۰۰ قدم روزانه)، نیز می‌تواند روند پیشرفت آلزایمر را در افراد مسنی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آهسته کند.
یافته‌های این مطالعه که از بررسی کردن ۱۴ ساله‌ای به دست آمده‌اند، یکی از اولین پژوهش‌هایی محسوب می‌شود که به بررسی کردن رابطه بین سطوح مختلف فعالیت بدنی و نشانه‌های کلیدی بیماری آلزایمر خریده است. در مغز شرکت‌کنندگان تحقیق پروتئین‌های آمیلوئید و تاو موجود بوده (که تجمع آنها با آلزایمر مرتبط است)، اما علائم بیماری را هنوز تجربه نکرده بوده‌اند.
نیز از یک گام‌شمار برای اندازه‌گیری فعالیت بدنی شرکت‌کنندگان مانند میزان پیاده‌روی آنها استفاده شده و به مدت ۱۴ سال اسکن مغزی و ویژگی‌های شناختی آنها به‌صورت سالانه بررسی کردن شده است.
تأثیر فعالیت بدنی بر پیشرفت آلزایمر
طبق نتایج، افرادی که در ابتدای مطالعه سطح آمیلوئید کمی در مغز آنها وجود داشته، تغییرات شناختی یا تجمع پروتئین تاو بسیار کمی نشان داده‌اند. خطر ابتلا به آلزایمر نیز در افرادی که آمیلوئید بالاتری داشته‌اند بیشتر بوده است. به‌طورکلی، وجود سطوح بالاتری از فعالیت بدنی با کند شدن کاهش مهارت‌های تفکر و حافظه همراه بوده است.
حتی فعالیت‌های بدنی متوسط (۳۰۰۱ تا ۵۰۰۰ قدم در روز) با کاهش قابل توجهی در تجمع پروتئین تاو و کاهش شناختی مرتبط بوده است. بااین‌حال پیاده‌روی به‌اندازه ۵۰۰۱ تا ۷۵۰۰ قدم در روز مفیدتر اعلام شده است.
دکتر «وای-یینگ یائو»، نویسنده اصلی این مطالعه از بیمارستان ماس‌جنرال بریگام در بوستون می‌گوید:
«ما از افراد مسن که در معرض خطر آلزایمر هستند، می‌خواهیم که تغییرات کوچکی در سطح فعالیت خود ایجاد کنند تا عادات پایداری بسازند که از سلامت مغز و شناختی آنها محافظت می‌کنند.»
با وجود این داده‌ها، بسیاری از کارشناسان گفته‌اند که هنوز آزمایش‌های بالینی بیشتری باید انجام شود تا بتوان رابطه علت‌و‌معلولی بین آلزایمر و فعالیت بدنی را تایید کرد.
