به‌گفته‌ی پین: «بخش زیادی از فرونشست در تمام ۱۰۶ منطقه‌ی ایران برگشت‌ناپذیر است.» منوچهر شیرزایی، متخصص سنجش از دور که در مطالعه مشارکت نداشت، گفت: «نتیجه‌ی شگفت‌انگیز مقاله این است که بیشتر فرونشست‌های مرتبط با سفره‌های آب زیرزمینی ایران برگشت‌ناپذیر است؛ اتفاقی که که شدت تخلیه‌ی آبخوان‌ها را نشان می‌دهد.»
شیرزایی توضیح داد که آبخوان‌ها مانند مخازن آب عمل نمی‌کنند؛ وقتی از یک مخزن بیش از آب لاگینی، برداشت کنید، سطح آن پایین می‌رود، اما با بارش می‌تواند دوباره پر شود.
پین گفت: «در آبخوان‌ها، تقریباً همان میزان آب سالانه با بارش جایگزین می‌شود و روند فصلی کاهش و افزایشی به‌وجود می‌آید که به آن برگشت کشسانی می‌گویند. اما وقتی بسیار بیشتر از حد طبیعی آب برداشت شود، وضعیت تغییر می‌کند.»
پین افزود: «درون آبخوان‌ها مثل سطل شن است. لایه‌هایی از گل و شن هست که دانه‌هایشان به‌وسیله‌ی آب از هم جدا نگه داشته می‌شوند. اما اگر آن آب برداشته شود و قبلاً استخراج نشده باشد، گل و شن به تنهایی قدرت کافی برای نگه‌داشتن تمام رسوبات فوقانی و نیز ساختمان‌های روی آن را ندارند.»
پس، دانه‌ها فشرده می‌شوند و سطح زمین در فرونشست برگشت‌ناپذیر، پایین می‌رود. حتی اگر آب دوباره وارد سیستم شود و به قسمت‌های فشرده‌شده نفوذ کند، سطح زمین به حالت اولیه باز نمی‌گردد.
نوتیفیکیشندهای فرونشست برگشت‌ناپذیر شدید است. به‌گفته‌ی شیرزایی: «شیب‌های تند موجب ایجاد شکاف و ناپایداری سازه‌ها می‌شوند و به ساختمان‌ها، جاده‌ها و خطوط ریلی آسیب می‌زند. شهرهایی مانند تهران، کرج، مشهد، اصفهان و شیراز به‌طور مستقیم تحت تأثیر هستند. صرفاً در شهر کرج بیش از ۲۳هزار نفر در مناطق پرخطر زندگی می‌کنند.»
فرونشست مختص ایران نیست. فرانچسکا سیگنا، پژوهشگر موسسه علوم جوی و اقلیم رم، گفت: «متأسفانه سناریوی ایران شباهت زیادی به بسیاری از کشورهای دیگر و کلان‌شهرهای آن‌ها دارد.» وی افزود که سایر مناطق درگیر با فرونشست شدید شامل شهرهای بزرگ مرکز مکزیک، آمریکا، چین و ایتالیا است.
شیرزایی گفت: «شتاب فرونشست ایران با مکزیکوسیتی و دره مرکزی کالیفرنیا رقابت می‌کند و کشور ما را در میان شدیدترین نقاط فرونشست دنیا قرار می‌دهد.»
فجایع ناشی از فرونشست بی‌سابقه نیستند. در مکزیک، فرونشست زمین در سال ۲۰۲۱ به فروریختن یک خط مترو منجر شد و ۲۶ نفر کشته و ده‌ها نفر مجروح را در پی داشت.
خطر دیگر، از دست‌دادن منابع آب شیرین است. شیرزایی گفت: «فشرده‌شدن مداوم آبخوان‌ها موجب از دست‌رفتن ظرفیت ثبت‌سازی به‌صورت دائمی می‌شود. این موضوع کمبود آب در خشکسالی‌ها را تشدید می‌کند، تاب‌آوری دربرابر تغییرات اقلیمی را کاهش می‌دهد و بازسازی منابع آب را تقریبا غیرممکن می‌کند.»
مطالعه در نشریه Journal of Geophysical Research: Solid Earth منتشر شده است.
