ورژنی جدید ماهوارهها از نظر ابعاد و وزن نیز تفاوت چشمگیری دارند. هر ماهوارهی V3 حدود ۲۰۰۰ کیلوگرم وزن دارد، درحالی که وزن ورژنی V2 Mini کمتر از ۶۰۰ کیلوگرم و مدلهای اولیه V1 حدود ۳۰۰ کیلوگرم بود.
افزایش وزن ماهوارههای استارلینک به چه معنا است؟ اسپیسایکس در اطلاعیهی جدید خود توضیح داد که هر ماهوارهی V3 قادر به ارائهی ۱۰۰۰ گیگابیت بر ثانیه شتاب دانلود و ۲۰۰ گیگابیت بر ثانیه شتاب بارگذاری است و این یعنی بیش از ۱۰ برابر سریعتر از ورژنهای قبلی. نیز هر پرتاب استارشیپ میتواند تا ۶۰ ماهواره V3 را در مدار مستقر کند که نسبت به مأموریتهای فالکون ۹ جهش چشمگیری در ظرفیت شبکه محسوب میشود.
بهنظر میرسد استقرار این ماهوارهها از اوایل سال آینده آغاز شود و پس چشمانداز اصلی ایلان ماسک برای ارائهی اینترنت پرشتاب جهانی یک گام دیگر به واقعیت نزدیکتر شود. معماری جدید استارلینک میتواند پوشش گستردهتر، شتاب بالاتر و حل مشکلات فعلی وصل شدن یوزران را با داشته باشد. البته گفته میشود یوزران فعلی برای بهرهمندی از شتاب کامل نسل V3 به سختافزارهای جدید نیاز خواهند داشت.
در نهایت اسپیسایکس تأکید کرد که حتی ماهوارههای بزرگ و سنگین V3 نیز طوری طراحی شدهاند که در نهایت عمر کاری خود، بهطور کامل در جو زمین منهدم و تبخیر شوند تا نگرانیها دربارهی زبالههای فضایی به حداقل برسد. باتوجه به افزایش تعداد این ماهوارهها در مدار، این موضوع بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است.